Α.  ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Εισαγωγικά, διευκρινίζεται ότι οι Θέσεις αυτές, δεν υποκαθιστούν το Πρόγραμμα του Κομμουνιστικού Κόμματος που στο παρόν δεν υφίσταται. Οι Θέσεις συνιστούν γενικές κατευθύνσεις και επεξεργασίες, ουσιαστικά στοχεύουν στον καθορισμό πολιτικής γραμμής γύρω από την οποία συσπειρώνονται τα μέλη και οι φίλοι των Συνεπών Κομμουνιστικών Δυνάμεων.

Β. ΒΑΣΙΚΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

I. Οι ΣΚΔ κρίνουν ότι η κοινωνική αλλαγή επέρχεται μέσα από τις επαναστατικές διαδικασίες, και μόνο με την αυτοτελή πάλη του λαού, μπορεί αυτή η αλλαγή να επέλθει. Μέσα από την παρέμβασή τους στο κίνημα προβάλλουν αυτήν την κατεύθυνση και την ανάλυση.

II. Ο χαρακτήρας της επανάστασης στην Ελλάδα θα είναι Λαϊκοδημοκρατικός, αντιιμπεριαλιστικός, και θα πρέπει με την βοήθεια των Κομμουνιστών να λάβει Σοσιαλιστική στόχευση, δηλαδή ως καθήκον των Κομμουνιστών ορίζεται και η ανάπτυξη του υποκειμενικού παράγοντα σε αυτές τις συνθήκες. Το ιστορικό σημείο της Επανάστασης δεν μπορεί να προβλεφθεί με απόλυτη βεβαιότητα, όμως εκτιμάται πως θα διακρίνεται από μία σειρά χαρακτηριστικά, τα οποία περιγράφονται και από τον Β. Ι. Λένιν: οι κάτω (δηλαδή τα πλατιά λαϊκά στρώματα) να μην θέλουν να κυβερνηθούν όπως πριν, οι πάνω να μην μπορούν να κυβερνήσουν όπως πριν και παράλληλα να υπάρχει και μια απότομη πτώση του βιοτικού επιπέδου.

III. Κινητήρια δύναμη της Επανάστασης θα είναι η εργατική τάξη. Η εργατική τάξη στο σήμερα αποτελείται από τους εργαζόμενους στην υλική παραγωγή. Από την ταξική διάρθρωση προκύπτει η ύπαρξη μεσοστρωμάτων, που κατά την μαρξιστική ανάλυση σε συνθήκες κρίσης του καπιταλισμού είτε προλεταριοποιούνται ή καταλήγουν να συμμαχούν με την Αστική Τάξη (ή και να εντάσσονται σε αυτήν). Τα χαμηλότερα απ’ αυτά τα στρώματα είναι σύμμαχα της εργατικής τάξης στο σήμερα και στην διεξαγόμενη ταξική πάλη. Έχουν αντικειμενικό συμφέρον από την εργατική εξουσία, και σε αυτήν θα μετέχουν και αυτά.

IV. Ενώ δεν μπορούν να τεθούν από τώρα αναλυτικές κατευθύνσεις για την σοσιαλιστική κοινωνία, υπάρχουν ορισμένα σημεία που πρέπει να ξεκαθαρίζονται από την τωρινή περίοδο – δηλαδή για το για ποια κοινωνία παλεύουμε.

Η σοσιαλιστική κοινωνία οφείλει να διέπεται από τα σοσιαλιστικά χαρακτηριστικά όχι μόνο στην οικονομική της βάση αλλά και στο σοσιαλιστικό εποικοδόμημα – δηλαδή, όχι μόνο να υπάρχουν οικονομικές σχέσεις παραγωγής που να είναι σοσιαλιστικές, μα και ταυτόχρονα αυτό να αντανακλάται και στις κοινωνικές σχέσεις που επικρατούν.

V. Με βάση τα παραπάνω, ξεκαθαρίζεται ότι η Σοσιαλιστική κοινωνία και εξουσία δεν ταυτίζεται με την δικτατορία του κόμματος έναντι του λαού, μα με την δικτατορία της εργατικής τάξης, των σύμμαχων στρωμάτων έναντι της έκπτωτης αστικής τάξης. Πρέπει να υπάρχουν ελάχιστα εγγυημένα δικαιώματα, όπως η ελευθερία στην έκφραση, στην συνάθροιση, στην απεργία, στην συμμετοχή σε πολιτικούς συλλόγους – οργανώσεις.

Γ. ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΠΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

VI. Στην σημερινή περίοδο, ο λαός γνωρίζει πολύμορφη επίθεση σε σειρά δικαιωμάτων. Όχημα αυτής της επίθεσης είναι και οι κοινωνικές διακρίσεις που αποσκοπούν στην διάσπαση της Εργατικής Τάξης και των Σύμμαχων Στρωμάτων της. Βασικό όπλο της Αστικής Τάξης σε αυτήν την κατεύθυνση είναι ο ρατσισμός. Οι αυξημένες μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές εισήγαγαν νέο δυναμικό στην εργατική τάξη και η Αστική Τάξη, για να αδρανοποιήσει την εργατική, αλλά και να την στρέψει ενάντια στον εαυτό της έβαλε το δηλητήριο του ρατσισμού. Στην σοσιαλιστική κοινωνία, φαινόμενα όπως ο ρατσισμός και ο σωβινισμός θα πρέπει να καταπολεμηθούν μέχρι εξαφανίσεως.

VII. Αντίστοιχο ζήτημα αποτελεί και η Υπαρκτή Πατριαρχία. Είναι λαθεμένη η ανάλυση ορισμένων δυνάμεων που ανάγουν την πατριαρχία σε πρωτεύον ζήτημα έναντι του καπιταλισμού, όπως λαθεμένη είναι και η ανάλυση που λέει ότι η πατριαρχία δεν υφίσταται. Υπάρχει μία υπαρκτή διάσταση της πατριαρχίας – ως διάσταση του καπιταλιστικού συστήματος, η οποία και επιβάλλει κοινωνικές νόρμες που καταπιέζουν το γυναικείο φύλο και τις θηλυκότητες. Μόνο με την σοσιαλιστική οικοδόμηση θα μπορεί να δημιουργηθεί πλαίσιο πλήρους απελευθέρωσης της γυναίκας και των θηλυκοτήτων, αλλά και στο σήμερα παλεύουμε για να μετρηθούν βήματα σε αυτήν την κατεύθυνση – χωρίς όμως να χάνουμε τον τελικό στόχο, τον Σοσιαλισμό.

VIII. Από το φαινόμενο της Υπαρκτής Πατριαρχίας επηρεάζονται και τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, καθώς η ύπαρξη των ατόμων αυτών αντιβαίνει το κυρίαρχο ως τώρα ιδεολογικοπολιτικό εποικοδόμημα. Η πλήρης και ολοκληρωμένη απελευθέρωση των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την σοσιαλιστική εξουσία, αλλά ακόμα και σε αυτήν θα πρέπει να υπάρξει πάλη για την εξάλειψη διακρίσεων, αφού αυτές δεν θα εξαλειφθούν απευθείας. Στο σήμερα, παλεύουμε για πλήρη κοινωνική συμμετοχή των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

IX. Οι ΣΚΔ παρεμβαίνουν στα κινήματα των Λαϊκών Ελευθεριών (Αντιρατσιστικό, Γυναικείο, ΛΟΑΤΚΙ+) προβάλλοντας πλαίσιο αντικαπιταλιστικής ανατροπής.

X. Παράλληλα, καθήκον των Συνεπών Κομμουνιστών είναι να προασπίζονται τα Δημοκρατικά Δικαιώματα του λαού, τα οποία δέχονται επίθεση. Η επίθεση αυτή αναμένεται να ενταθεί μέσα σε μία πορεία διαρκούς εκφασισμού της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Στόχος να συμβάλουμε στην απόκρουσή του και κριτήριο για την συμβολή μας είναι πώς θα συμβάλουμε στην προαναφερθείσα απόκρουση.

XI. Η υπεράσπιση των Δημοκρατικών Δικαιωμάτων περνά από τον δρόμο της ανεξαρτησίας και του Σοσιαλισμού. Είναι αναγκαίο να ξεκαθαρίζεται ότι δεν μετέχουμε σε θεσμούς που επικυρώνουν την εξάρτηση και την υποτέλεια – στις ευρωεκλογές ακυρώνουμε την κάλπη της εξάρτησης.

XII. Δεν υπερασπιζόμαστε τον πλαστό χαρακτήρα της «Δημόσιας – Δωρεάν» παιδείας, υγείας κλπ. Ο χαρακτήρας αυτός είναι πλαστός ακριβώς γιατί στο σήμερα η υγεία, η παιδεία και λοιποί κλάδοι δεν είναι ούτε δημόσιοι, ούτε δωρεάν. Μία σειρά παρεμβάσεις του ιδιωτικού τομέα στους προαναφερθέντες χώρους καταμαρτυρούν πως αυτός ο χαρακτήρας έχει χαθεί προ πολλού. Ο λαός με την πάλη του να επιβάλλει αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν δομές κοινωνικής διαχείρισης και χαρακτήρα, χωρίς ιδιωτικές παρεμβάσεις, αλλά και με στόχευση και βλέμμα στραμμένο στον σοσιαλισμό.

XIII. Ειδικά στον τομέα της Παιδείας, οι Συνεπείς Κομμουνιστικές Δυνάμεις απαιτούν ολικά δημόσια και δωρεάν παιδεία, χωρίς ίχνος καπιταλιστικού κέρδους από αυτήν. Δωρεάν σίτιση για όλους τους μαθητές και φοιτητές στους σχολικούς και ακαδημαϊκούς χώρους. Δωρεάν παροχή των απαιτούμενων υλικών σε φοιτητές και μαθητές. Καμία ανοχή στο φαινόμενο της παραπαιδείας. Εξασφάλιση όλων των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των μαθητών και φοιτητών, των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων. Αναγνωρίζεται πως τα παραπάνω είναι ασυμβίβαστα με την τρέχουσα πορεία του καπιταλιστικού συστήματος – δεν αποδεχόμαστε την διαχειριστική λογική ότι «αν ξύσεις την σάπια κορυφή του κράτους, κάτι καλό θα βγει». Η πάλη για τα παραπάνω είναι συνδεδεμένη με την πάλη για Πλατιά Λαϊκά Δικαιώματα, Σοσιαλισμό και Ανεξαρτησία.

XIV. Ιδιαίτερο καταφύγιο στήριξης της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων στο σήμερα αποτελούν οι διάφορες μορφές θρησκευτικής – μεταφυσικής πίστης. Οι ΣΚΔ έχουν μέτωπο με τις ανορθολογικές αντιλήψεις, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι άνθρωποι που υιοθετούν τέτοιες αντιλήψεις δεν μπορούν να ανήκουν στις ΣΚΔ. Υπάρχει πλήρης σεβασμός από τα μέλη των ΣΚΔ στις διάφορες μορφές θρησκευτικής πίστης. Η εκκοσμίκευση αποτελεί στόχο των ΣΚΔ, και εννοείται ότι στην Σοσιαλιστική Κοινωνία για την οποία οι ΣΚΔ παλεύουν, εκκλησία και κράτος θα είναι πλήρως διαχωρισμένα.

XV. Σε ό,τι αφορά τα ελληνοτουρκικά, οι ΣΚΔ αναγνωρίζουν την αμφίπλευρη επιθετικότητα Ελλάδας και Τουρκίας – δύο χωρών που οι λαοί τους δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, μα μπορούν ανά πάσα ώρα και στιγμή να συρθούν σε αιματοκύλισμα λόγω των επιλογών των αστικών τάξεων των χωρών τους, αλλά και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων από τις οποίες και εξαρτώνται.

XVI. Σε αυτό το φόντο πρέπει να εξεταστεί και το ζήτημα της διπλά κατεχόμενης Κύπρου. Η λεγόμενη «Κυπριακή Δημοκρατία», που φυτεύτηκε κατά παραγγελία του Βρετανικού ιμπεριαλισμού το 1960, δεν αποτελεί προϊόν βούλησης του κυπριακού λαού όπως και η λεγόμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βορείας Κύπρου», ένα ακόμη ψευδοκράτος που στήθηκε εννιά χρόνια μετά την τουρκική εισβολή στο νησί. Αμφότερα είναι κατασκευάσματα-ασπίδες του καπιταλισμού κόντρα στην κυρίαρχη λαϊκή βούληση. Παλεύουμε για Κύπρο ελεύθερη από τα κατοχικά στρατεύματα και μακριά από ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Δ. ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΩΝ ΣΚΔ

XVII. Οι Συνεπείς Κομμουνιστικές Δυνάμεις συμβάλλουν στην δημιουργία ενός πλατιού Δημοκρατικού Λαϊκού Μετώπου με κατεύθυνση πάλης για την προάσπιση των σύγχρονων ελευθεριών και δικαιωμάτων του εργαζόμενου λαού και των καταπιεσμένων κοινωνικών στρωμάτων ευρύτερα.

XVIII. Σημαντικό στοιχείο για την καλύτερη δουλειά και επικοινωνία των θέσεων μας είναι η Λαϊκή Διαφώτιση. Η Λαϊκή Διαφώτιση δεν μπορεί να περιοριστεί, σε καμία περίπτωση, μόνο στο διάβασμα και μετάφραση βιβλίων. Η Λαϊκή Διαφώτιση απαιτεί και την είσοδό μας στο κίνημα, καθώς και την ώθηση εξωτερικών δυνάμεων. Είναι λαθεμένη η άποψη «πρώτα η γνώση, μετά η δράση», όπως λαθεμένη είναι η άποψη «πρώτα η δράση, μετά η γνώση». Αυτά τα δύο υπάρχουν μόνο ενωμένα διαλεκτικά, και καθήκον μας να φροντίζουμε να γίνεται κατανοητό αυτό.

XIX. Οι ΣΚΔ ασκούν κριτική στην σοσιαλιστική οικοδόμηση όπως πραγματοποιήθηκε στον 20ο αιώνα. Ιδιαίτερο σημείο κριτικής συνιστά το ζήτημα της αντανάκλασης της οικονομικής βάσης επί του σοσιαλιστικού εποικοδομήματος, τις συμπεριφορές που ακολουθήθηκαν, κυρίως από την ΕΣΣΔ, αλλά και από τις χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας, την Κίνα, την Μογγολία κ.α.

Για να γίνουν ολοκληρωμένα αναλύσεις όπως οι παραπάνω, οι ΣΚΔ ανάγουν σε σημαντικό καθήκον την μελέτη, κατανόηση και περιφρούρηση –διαφύλαξη της ιστορικής αλήθειας, της πολιτικής φιλοσοφίας και ανάλυσης.