Συμπληρώνονται σήμερα, 6 Δεκέμβρη 2025, 17 χρόνια από την εν ψυχρώ δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου από «όργανο της τάξεως» φίλα προσκείμενο στην ναζιστική – εγκληματική οργάνωση «Χρυσή Αυγή». Αυτή η εξέλιξη δεν προέκυψε σε ένα τυχαίο χρονικό σημείο. Προέκυψε ακριβώς στην φάση της πρώτης μεγάλης και φανερής έντασης του εκφασισμού, μία περίοδο που ο νεοναζισμός έκανε αισθητή την παρουσία του λίγο πριν την εκλογική του έκρηξη το 2012. Αυτή βέβαια η έκρηξη έντασης του εκφασισμού πρέπει να μελετάται με τα κατάλληλα «ταξικά γυαλιά» και όχι σαν ένα απλό κατακριτέο φαινόμενο.
Την ίδια στιγμή, το πολιτικό σύστημα είχε τρομοκρατηθεί μπροστά στις αντιδράσεις του λαού. Ήταν γεγονός πως οι αντιδράσεις που ζήσαμε όλοι μας εκείνες τις ημέρες ήταν κάτι το οποίο ο λαός δεν είχε συνηθίσει να βλέπει. Το σύστημα για να καταστείλει τις κινητοποιήσεις επιστράτευσε όλες του τις εφεδρείες: από τους φασιστές μέχρι το «ΚΚΕ» το οποίο έβλεπε «πράκτορες ξένων δυνάμεων» με σκοπό την «αποσταθεροποίηση», τον κλασικό «εθνικό κορμό» που μιλούσε για «ταραξίες» και έβλεπε παντού «μειοψηφίες», τα ΜΜΕ που άλλοτε έπαιρναν γραμμή από το Υπουργείο «Προστασίας του Πολίτη» και άλλοτε προσέγγιζαν τους εξεγερμένους νεολαίους με ένα στυλ συγκατάβασης, όλα τα σφυριά βάραγαν για να κατασταλεί αυτή η εξέγερση της νεολαίας.
Σήμερα, ο αγώνας ενάντια στην αστυνομοκρατία και ενάντια στον εκφασισμό συνεχίζεται. Αλλά ο αγώνας ενάντια στα φαινόμενα αυτά είναι κενό γράμμα αν δεν είναι συνδεδεμένος με τον αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό και σε όλους τους ακολούθους του.
Συνεπείς Κομμουνιστικές Δυνάμεις 