Στην συνέχεια της έκδοσης κλασικών πολιτικών κειμένων, η ΚΕ των ΣΚΔ με ευθύνη του εκδοτικού της προχωρά στην έκδοση του μεγαλειώδους έργου του Ν. Ζαχαριάδη «Ο Κομμουνιστής Λαϊκός Αγωνιστής Μέλος του ΚΚΕ».
Στην εισαγωγή, μεταξύ άλλων, αναφέρεται: «Η Κεντρική Επιτροπή των Συνεπών Κομμουνιστικών Δυνάμεων προχωρά στην έκδοση του έργου του Νίκου Ζαχαριάδη «Ο κομμουνιστής λαϊκός αγωνιστής μέλος του ΚΚΕ» σε μία πολύ κρίσιμη περίοδο για την Οργάνωσή μας, αλλά και για το κίνημα το ίδιο. Ο κοινοβουλευτικός ρεφορμισμός βρίσκεται στην μέθη των εκλογικών επιτυχιών, αγνοώντας την ουσιαστική πολιτική μετατόπιση του λαού, μεγάλες μερίδες του οποίου κινούνται μακριά από το τυπικό «θεσμικό» πλαίσιο. Σε αυτήν την κατεύθυνση άλλωστε κινείται και η δική μας γραμμή, γιατί αυτή είναι η μαρξιστική – λενινιστική γραμμή. Την ίδια στιγμή, ο εξωκοινοβουλευτικός ρεφορμισμός ονειρεύεται πως «οι μάζες τον ακολουθούν» κάνει συνέδρια επί συνεδρίων, αλλάζει πενήντα εκατομμύρια μάσκες, αλλά διατηρεί τον χαρακτήρα του: δηλαδή, τον χαρακτήρα του ταξικού εχθρού των εργαζόμενων στρωμάτων, τον χαρακτήρα του δακτύλου της αστικής τάξης στο κίνημα. Πλάι σε αυτά, μορφές ρεβιζιονισμού (κλασικού και νέου) επανεμφανίζονται και προσπαθούν να «βάλουν στο χέρι» το κίνημά μας. Σε μία περίοδο που οι εχθροί θεριεύουν και μοιάζουν να προσπαθούν να παίξουν τον συνηθισμένο ρόλο τους (αυτόν του πυροσβεστήρα), το κίνημά μας έχει το καθήκον να προχωρήσει σε κρίσιμες πολιτικές διαπιστώσεις, οι οποίες και θα μπορέσουν να αποτελέσουν σημαντικό οπλοστάσιο για την ιδεολογική αντεπίθεση. Χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα – όπλο αποτελεί το μεγαλειώδες έργο του Ν. Ζαχαριάδη «Ο κομμουνιστής λαϊκός αγωνιστής μέλος του ΚΚΕ»» (…) » Η σημαντικότερη συμβολή του Ν. Ζαχαριάδη μέσα από αυτό το έργο είναι το ισχυρό τσάκισμα του δογματισμού, όταν δίνει μια ξεκάθαρη απάντηση στο ζήτημα της επιστημονικής διάστασης του Μαρξισμού – Λενινισμού: « (…)ο μαρξισμός δεν είναι δόγμα, μα καθοδήγηση για δράση. Αυτό απαιτεί από τα στελέχη μας και από ολόκληρο το Κόμμα έναν αδιάκοπο θεωρητικό εκσυγχρονισμό».»
Ως προς τα ζητήματα της έκδοσης αυτής καθαυτής αναφέρεται πως «Η έκδοση του έργου στηρίχτηκε στο κείμενο όπως είναι αποτυπωμένο στην έκδοση της ΚΕ του ΚΚΕ «Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ – ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΡΓΩΝ» με ημερομηνία 27 Απρίλη 1953.
Εντός της εν λόγω ανατύπωσης υπήρχαν ξεπερασμένες μορφές ορθογραφίας οι οποίες και αναδιατυπώθηκαν, ενώ και παλαιές εκφράσεις αντικαταστάθηκαν (πχ το «αυτού κατέληξε» αντικαταστάθηκε από «εκεί κατέληξε»), αλλά τοποθετήθηκαν υποσημειώσεις στις οποίες αναφέρεται το πρωτότυπο.
Τέλος, το παράρτημα (του οποίου πλήρης τίτλος είναι «Οδηγίες προς τους συντρόφους της Τασκένδης για την ίδρυση της νέας κομμουνιστικής οργάνωσης “Οργάνωση ΚΚΕ(κουκουέ)”») αποτελεί επιστολή του Ν. Ζαχαριάδη με ημερομηνία 6 Φλεβάρη του 1968 και περιλαμβάνεται στο βιβλίο του Πέτρου Τουλούδη «Νίκος Ζαχαριάδης: Το Κρυφό Αρχείο της Εξορίας». Και σε αυτό το κείμενο έχουν γίνει οι ορθογραφικές και εκφραστικές παρεμβάσεις που έγιναν και στο κύριο κείμενο.»
Συνεπείς Κομμουνιστικές Δυνάμεις 