Η αστική τάξη, με πολιτικό προσωπικό την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, φέρνει ένα τεράστιο πλήγμα στην καθολική εκπαίδευση στην πρόσβαση για μαθητές και εκπαιδευτικούς. Σε περιοχές όπως το Πέραμα – που συχνά χαρακτηρίζονται ως «πίσω μπαλκόνι της Αττικής», ιδρύονται τα λεγόμενα «Ωνάσεια» Δημόσια Σχολεία, μία εκτρωματική επινόηση, κατά την οποία το κράτος επιλέγει ορισμένα σχολεία, τα οποία περνούν υπό τον έλεγχο του ιδρύματος Ωνάση. Σε τι μεταφράζεται αυτός ο έλεγχος; Ουσιαστικά, το εν λόγω ίδρυμα μέσω σύμβασης που έχει συνάψει με το ελληνικό δημόσιο αποφασίζει τα κριτήρια εισαγωγής μαθητών στα σχολεία αυτά, τα κριτήρια διορισμού εκπαιδευτικών κοκ. Τα Ωνάσεια, όμως, δεν είναι τυπικά ιδιωτικά σχολεία (στα οποία είμαστε ενάντια από θέση αρχής έτσι κι αλλιώς). Στην πραγματικότητα, τα Ωνάσεια αποτελούν ιδιωτικές επενδύσεις πάνω σε δημόσιο έδαφος. Είναι με άλλα λόγια, η ευγενής παραχώρηση κρατικών κτηριακών εγκαταστάσεων στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Όμως, τα «δωράκια» του κράτους στους καπιταλιστές δεν σταματούν στα κτίρια και στις υποδομές: όπως προκύπτει από την σχετική σύμβαση, το κράτος επωμίζεται την καταβολή των μισθών των εκπαιδευτικών στα σχολεία αυτά με εξαίρεση κάποιες υπερωρίες. Παράλληλα, δίνονται τεράστιες φοροαπαλλαγές εκατομμυριών ευρώ στο ίδρυμα Ωνάση τιμής ένεκεν. Δηλαδή, με άλλα λόγια, ενώ η όλη διαδικασία της εκπαίδευσης περνάει από το αστικό κράτος (πολιτικό προσωπικό) στην αστική τάξη, το κόστος αυτής της διαδικασίας το κουβαλούν για άλλη μια φορά οι κάτοικοι των περιοχών που θα λειτουργήσουν τα σχολεία – εκτρώματα αυτά.
Εμείς, ως οργάνωση, ξεκαθαρίζουμε και στο κείμενο των πολιτικών μας στόχων ότι απορρίπτουμε τον επίπλαστο χαρακτήρα της «δημόσιας» και «δωρεάν» παιδείας, καθώς δεν είναι ούτε δημόσια, ούτε δωρεάν. Όμως, διεκδικούμε ουσιαστικές αλλαγές στην παιδεία, προς όφελος του λαού. Δίνουμε οργανωμένη απάντηση με κατεύθυνση εργατική-λαϊκή. Και φυσικά τασσόμαστε κατά της συγκεκριμένης σύμβασης καθώς υπερασπιζόμαστε το λαϊκό δικαίωμα της πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση ανεξαρτήτως εισοδηματικών κριτηρίων (τυπικών ή άτυπων). Η απόρριψη του επίπλαστου χαρακτήρα της «δημόσιας δωρεάν» παιδείας, λοιπόν, δεν συνδέεται με μια γενικόλογη και αόριστη αποχή από τους λαϊκούς αγώνες για την παιδεία, αλλά με απαίτηση ενεργητικής συμμετοχής στους αγώνες αυτούς, συνδέοντάς τους με πλατύτερα λαϊκά αιτήματα, που αυτήν την στιγμή οδηγούν τον λαό σε έναν αγωνιστικό αναβρασμό.
Εκπαιδευτικοί στις ΣΚΔ
Συνεπείς Κομμουνιστικές Δυνάμεις 